احلی من العسل

رفتید مُخیّم (خیمه گاه)

از همان خیمه ی اول

خیمه ی عموجان

چشمهایتان را ببندید و فقط بو کنید ...

بوی شیرین ِ دل نزنی است ..

بو کنید و بروید پی اش ...

هرچه پیشتر می روید این بوی شیرین بیشتر می شود ...

دماغت را

دلت را

قلقلک می دهد

لبهایت را می خنداند

ضعف می کنی بچشی این خوشمزه ی خوشبوی شیرین را ...

هرچه پیشتر می روی بو بیشتر می شود ...

بیشتر ...

بیشتر ...

بوی عسل است

انگار به کندو رسیده ای ...

به جوی عسلی که قرآن وعده اش می دهد

بیشتر بو کن

پیشتر برو ...

آخرین خیمه ...

آخرین خیمه ...

بقیع ِ من ...

جوی عسل ِ من ...

مدینه ی سپیدرنگ ِ من ...

میزبان؛ امام مجتبای من ...

دلبر؛ امام مجتبای من ...

دلدار؛ قاسم بن الحسن ِ من ...

چشمهایتان را باز کنید :)

غرق شوید توی عسل :)

به به :)

ساقی؛ نوه ی علی :)

به به:)

دورش بگردیم ...

دور بابای خوشگلش بگردیم :)

دور امام حسن جان بگردیم :)

به به :)